πρώτα απ ‘όλα, ψάχνω για μια δικαιολογία για να συνδεθώ με το υπομονικό σπίτι του Elisa για λίγο. Έχασα την ευκαιρία μου κατά τη διάρκεια της “θέσης” του με τον Fred και συνεχίζω να ελέγχω το κατάστημά της να περιμένει κάτι να ζητήσει να είναι μια θέση, αλλά δεν είχε καμία τύχη μέχρι στιγμής. Αλλά τώρα σαρώθηκε το άρθρο της εφημερίδας παραπάνω, και έτσι μπορώ να το δημοσιεύσω και να την πιστέψω. Yay!
Η Elisa δίνει την ημερομηνία του χαρτιού που σαρώθηκε ως το 1953. Ένα άλλο χρήσιμο ebayer (το eBay vintage πωλητές πινάκων είναι πραγματικά πολύ ωραία, θα ήθελα να είχα περισσότερο χρόνο να κρεμάσω εκεί) άγνωστος, πρόσθεσε ένα σύνδεσμο σε αυτό το pdf, “ανάλυση σχήματος σώματος των ισπανικών γυναικών στις Ηνωμένες Πολιτείες “, από την Elizabeth Newcomb, η οποία φαίνεται πολύ ενδιαφέροντα και περιλαμβάνει αυτές τις πληροφορίες:
Ανάπτυξη του μεγέθους των προτύπων “CS 215-58”
Η μελέτη O’Brien και Shelton του 1941 δεν είχε ως αποτέλεσμα ένα πρότυπο μεγέθους μέχρι τη δεκαετία του 1950. Το 1958, το Υπουργείο Εμπορίου των ΗΠΑ εξέδωσε νέο εμπορικό πρότυπο γνωστό ως CS 215-58 με βάση τη μελέτη του 1939. Αυτό το πρότυπο χρησιμοποίησε τέσσερις ταξινομήσεις γυναικών (χαρίζει, γυναικεία, μισά μεγέθη και juniors), τρεις ομάδες ύψους (ψηλές, κανονικές και σύντομες), μια μέτρηση προτομής και τρεις τύπους ισχίου (λεπτός, μέσος όρος και πλήρης) για ταξινόμηση Μεγέθη (Υπουργείο Εμπορίου των ΗΠΑ, 1958).
Τα μεγέθη βασίστηκαν σε μέτρηση προτομής, ομάδα ύψους και τιμή πτώσης (διαφορά μεταξύ περιφέρειας ισχίου και προτομής) και έδωσε πάνω από 20 μεγέθη για χρήση από τη βιομηχανία ενδυμάτων (Chun-Yoon & Jasper, 1993). Ωστόσο, αυτό το πρότυπο ήταν μόνο εθελοντικό, πράγμα που σημαίνει ότι οι κατασκευαστές δεν έπρεπε να το ακολουθήσουν. Θα μπορούσαν είτε να την αναθεωρήσουν, ώστε να ταιριάζουν στις ανάγκες τους, να το χρησιμοποιήσουν όπως δημιουργήθηκε ή αγνοούσε εξ ολοκλήρου. Επιπλέον, βασίστηκε στη μελέτη του 1939 από τον O’Brien και την Shelton, και έτσι υπέστη από τις ίδιες ανεπάρκειες που είχε η μελέτη. Λόγω αυτών των προβλημάτων, οι γυναίκες της δεκαετίας του 1950 και του 1960 προσπάθησαν να πάρουν ένα αυξανόμενο μέγεθος μεγέθους χρησιμοποιώντας κορσέδες και γρατζουνιές για να καλύψουν τα σώματά τους στα σχήματα των ειδών ένδυσης που παράγονται (Agins, 1994).
Ανάπτυξη του μεγεθυνόμενου προτύπου “PS 42-70”
Παρά τα προβλήματα αυτά, το επόμενο βήμα στην ιστορία των προτύπων μεγέθους δεν συνέβη μέχρι το 1971, όταν το Υπουργείο Εμπορίου του Η.Π.Α. κυκλοφόρησε ένα νέο εθελοντικό πρότυπο, γνωστό ως PS 42-70. Το πρότυπο αυτό ήταν βασικά μια αναθεώρηση του προηγούμενου προτύπου CS 215-58, αλλά περιλάμβανε τροποποιήσεις βάσει μιας έρευνας για την υγεία που εκτελείται από το Εθνικό Κέντρο Στατιστικής Υγείας το 1962. Η έρευνα αυτή ανέφερε ότι οι ενήλικες των ΗΠΑ ήταν ψηλότεροι και βαρύτεροι από ό, τι το 1940 ήταν το 1940 . Έτσι, η περιφέρεια προτομής αυξήθηκε κατά ένα διάστημα ενός βαθμού ανά κώδικα μεγέθους για όλες τις μορφές. Άλλες αλλαγές από το CS 215-58 περιελάμβαναν την εξάλειψη των “λεπτών” και “πλήρεις” επιλογές ισχίου για όλους τους τύπους σχήματος καθώς και την εξάλειψη της “ψηλής” επιλογής στους τύπους των Juniors και των γυναικών (Υπουργείο Εμπορίου των ΗΠΑ, 1970).
Ακόμη και με όλες αυτές τις αλλαγές στο πρότυπο CS 215-58, το νέο πρότυπο PS 42-70 ήταν ακόμα εθελοντικό και βασισμένο στη μελέτη του 1939 από τον O’Brien και την Shelton. Αυτή τη στιγμή, ακόμα κανένα από τα προβλήματα με τα συστήματα μεγέθους αντιμετώπισε.
Ευχαριστώ επίσης στη Mary Beth για το δείκτη στη συζήτηση …
Μοιραστείτε αυτό:
Κελάδημα
Facebook
Σαν αυτό:
Όπως η φόρτωση …
Σχετιζομαι με
Έτσι τι; 10 Δεκεμβρίου 2008 με 143 σχόλια
Μια linktastic Παρασκευή για να τερματίσει όλους τους Linktastic Frightsmay 16, 2008
Πώς να μην απαντήσετε στην κριτικήappril 18, 2008
